Thursday, March 31, 2016

Een domme oma


De opa's en oma's zijn aangekomen. Ze hadden koffers vol cadeautjes bij zich. Iedere dag krijg ik een ander cadeautje. Ze zijn allemaal heel erg mooi. Vandaag kreeg ik het grote boek van Jip en Janneke. Het is nog groter dan de kinderbijbel. Het zal wel heel lang duren voordat ik alle verhalen uit dit boek heb gelezen.

Opa en oma weten niet zo veel van Jordanie. Maar ik help ze wel. Gisteren heb ik ze de Dode Zee laten zien. Eigenlijk is het water in deze zee heel vies. Dat zegt mama tegen mij. Daarom mag ik er niet in zwemmen. Opa en oma zijn een beetje eigenwijs. Zij gingen er toch in zwemmen, Toen klaagde oma dat haar ogen prikten. Dat is eigenlijk gewoon haar eigen schuld.

Daarna deden ze nog iets dommers: ze gingen zich insmeren met vieze modder. Ze werden helemaal zwart. Net zo zwart als zwarte piet. Het zag er echt heel vies uit. Ik kon het bijna niet aanzien. Daarna gingen ze zich schoonspoelen. Ze vonden het heel grappig, want ze moesten steeds lachen. Ik vond er niets grappigs aan. Het was gewoon vies.

Ik ben met mama in het zwembad gaan zwemmen. Daar was het water wel schoon. Oma kwam ook nog even zwemmen. Ik heb eerst gekeken of er geen modder meer op haar badpak zat. Maar gelukkig was het weer schoon.

Daarna gingen we naar een stad. Daar gingen we een museum en een kerk bekijken. Oma moest eerst naar de WC. Maar toen is er iets heel ergs gebeurd. Ze lette niet goed op en toen is haar telefoon is in de WC gevallen. Hij was helemaal nat en vies. En hij stonk ook verschrikkelijk. Oma zat er een beetje over te klagen. Ik heb net gedaan of ik het erg jammer vond. Maar eigenlijk vind ik het wel meevallen. Want zeg nou zelf, wat is er nu erger: modder op je lijf of poep op je mobiel?

Saturday, March 26, 2016

Hoog bezoek


Het heeft heel lang geduurd. Ik ben al weken nachtjes aan het aftellen. Maar nu is het nog maar 1 nachtje. Dan komen opa en oma. Zij komen op visite bij ons in Jordanie.

Ik ben heel druk geweest met de voorbereidingen. Vanmorgen moest ik al vroeg op, want een meneer kwam een bus brengen. Samen met papa moest ik kijken of het een goede bus was. En of er geen deuken in zaten. We zijn er samen omheen gelopen. De bus zag er mooi uit. Dus papa heeft het contract getekend en ik heb de sleutel gekregen van de meneer.

Daarna moesten we naar de buurvrouw om een bed en een matras op te halen. En ook kussen en lakens. Ik heb het allemaal in de lift gelegd en naar de juiste verdieping gestuurd. Ik zelf ging met de trap, want er was geen plaats meer in de lift.

Mijn eigen bed staat nu op de kamer van papa en mama. Want opa en oma gaan in mijn kamer slapen. De andere opa en oma gaan in de kamer van Clare. Ik noem het Clare's kamer, omdat Clare vaak bij ons komt logeren. Maar nu wordt het even opa en oma's kamer.

Het was een enorm werk om alle bedden op te maken. Ik heb de grond geveegd met de grote bezem. En daarna ging ik ook nog de koelkast schoonmaken. Dat vond ik wel een beetje overdreven, want hij was niet echt vies. Maar ja, papa en mama wilden het toch, dus ik heb het maar gedaan.

Opa en oma zitten nu in het vliegtuig. Vanavond gaat papa ze ophalen met de grote bus. En als ik morgen wakker word, zijn ze er. Ik hoop dat ik een cadeautje van ze krijg. Maar dat weet ik niet zeker. En papa en mama hebben er niets van gezegd.

Daarna gaan we op vakantie met de bus. We gaan slapen in een hotel. Voor opa en oma is dat bijzonder. Maar ik ben dat wel gewend. Ik zal hen wel uitleggen hoe het er in een hotel aan toe gaat. Er is ook een zwembad. Dat vind ik het allerleukst. En we gaan eten in een restaurant. Als opa en oma niet weten hoe dat werkt, mogen ze het altijd aan mij vragen.

Het regent wel een beetje bij ons. Ik hoop dat opa en oma daar niet verdrietig van worden. In ons huis is het gelukkig droog en warm. En er zijn turtles. Die ga ik aan hen laten zien. Dan worden ze vast heel blij.

Saturday, March 12, 2016

De dieren thuis


De dierentuin is leuk. Soms gaan we er naar toe. Er zijn apen en leeuwen. En ook hele grote vogels met een oranje snavel. Maar nu hoef ik er eigenlijk niet meer heen. Want thuis heb ik ook allemaal dieren.

We gingen naar een straat die vol is met dierenwinkels. Wel honderd denk ik. Bij alle winkels hingen vogelkooitjes. In het raam zwommen vissen. Sommige waren heel groot. Er waren ook honden en poezen. Er waren twee kleine witte poesjes in een kooi. Ze waren heel lief. Maar die gingen we niet kopen.

We gingen naar een speciale winkel voor schildpadden. Daar mocht ik vier kleine schildpadjes uitkiezen. Ze zijn net zo klein als mijn hand. Dus best wel groot. En we kochten ook een gele vogel. Hij zat in een rood kooitje. We hebben het allemaal in de auto mee naar huis genomen. Onderweg stond de vogel naast mij op de achterbank. Hij zag er een beetje bang uit. Ik heb heel lief naar hem gekeken, maar het hielp niet.

Thuis ging ik met papa stenen zoeken in de tuin. Toen ging hij met de gieter water in het aquarium doen. En daarna legde hij de stenen op elkaar. Eerst rolden ze allemaal om. Toen ging mama het proberen. Die heeft wat meer geduld. Toen lukte het wel. En daarna deed papa de schilpadden erin. Ze gingen gelijk zwemmen. Ik kon het zien door het raam. 

Als ze moe zijn, gaan ze op een steen zitten. Dat is net zoiets als mijn bed zeg maar. Daar ga ik ook naar toe als ik wil uitrusten.

Iedere dag geef ik een beetje eten aan de schildpadden. Het komt uit een potje. En het stink nog erger dan een luier. Maar de schildpadden vinden het toch lekker. Ze zijn dus wel een beetje raar.

Elke dag ga ik kijken naar de schildpadden. Dan zeg ik met mijn liefste stem: kom maar turteltje. Ze kunnen heel goed zwemmen. Ze hoeven geen zwembandjes om. Mama heeft met de stenen een brug gebouwd in het aquarium. Heel soms zwemmen ze daar doorheen. 

De gele vogel staat ook in de kamer. Hij fluit heel hard. En soms doet hij niets. Dan zijn zijn veren heel dik en zie je zijn ogen niet. Maar als hij fluit doet hij zijn bek in de lucht. 

Ik vind deze dieren erg leuk. En papa en mama ook. Ik denk eigenlijk dat zij het nog leuker vinden dan ik. Maar dat zeg ik natuurlijk niet,