Ik hoopte het heel erg. Maar het kwam niet. Het heeft niet gesneeuwd deze week. Wel een klein beetje, maar veel te weinig voor een sneeuwpop.
Het was wel koud. Op mijn kamer stond een verwarming. Die stond heel de nacht aan. Dat kon ik zien aan het rode lampje. In bed was het lekker warm. Maar buiten niet.
Als je naar buiten ging, was het heel mistig. En heel nat. En soms lag er ijs op straat. Dan kon je uitglijden.
De school was eerst nog open. Maar toen ging hij dicht. De baas van de school heet miss Hanan. Zij vond het te gevaarlijk. Ze was bang dat de kinderen zouden uitglijden. En daarom had ik zomaar twee dagen vrij.
Mama ging op mij passen. En soms papa. We konden niet even naar buiten, want het was veel te koud. Zelf met een muts op was het nog koud. Ik heb geen wanten. Die ben ik pas verloren. Mama vond het heel jammer, want ze pasten zo mooi bij mijn muts.
Toen hield het op met regenen. 's Morgens zag ik de zon al door de ramen. En het was ook niet zo koud meer. Soms hoorde ik een vogel fluiten. Die ging ik dan nadoen: pietepietepiet. Amman werd weer wakker. Er kwamen weer veel auto's op de weg. En de school ging weer open. Gelukkig kon ik weer op school gaan spelen. Want dat had ik best gemist.
Vandaag is het zaterdag. Ik ben met papa en mama naar de stad gegaan. Eerst gingen we in de auto. De zon scheen door het raam precies op mijn gezicht. Dat was best warm. En toen gingen we ergens eten. Ik kreeg pizza en het was heel lekker. En een beker met een rietje. Daar zat sinaasappelsap in. Papa zei dat het nep was. Maar het smaakte best.
Ik ben blij dat de kou bijna over is. Ik denk dat het snel lente wordt. De zon is er al. En het is ook al een beetje warmer. Nog even en ik kan weer in de tuin spelen. En ook in de zandbak. Dat is al heel lang geleden. Ik heb er veel zin in..
No comments:
Post a Comment