Saturday, November 7, 2015

Het is een beetje stil

Vanmorgen werd ik wakker en ik wist dat er iets aan de hand was. Mama had gisteren al verteld dat het zou gebeuren: mama is weg. Heel ver weg. Ze is met het vliegtuig gegaan. Gisterenavond legde ze me nog op bed en nu ineens was ze er niet meer.

Toen ik wakker werd, riep ik heel hard 'mama!!', maar dat was een beetje dom van mij. Want dat kan mama vast niet horen zo ver weg. Papa kwam me halen. En hij zei wat hij gisteren ook al honderd keer had gezegd: mama is weg. Toen ben ik maar even bij papa in bed gaan liggen. Het was wel een beetje raar dat mama er niet was. Het bed is eigenlijk veel te groot voor papa en mij.

Na een tijdje gingen we ontbijten. Ik hoefde niet in de kinderstoel, maar mocht op mijn kleurstoel zitten. Papa gaf mij eerst koekjes en hij ging zelf koffie drinken. Toen kwam er ineens een berichtje van mama binnen. Ze was in Dubai. Dat is ook best ver weg, maar nog niet zo ver als waar ze naar toe ging. Ze was halverwege zeg maar. Omdat de reis zo lang duurde, ging het vliegtuig even stoppen onderweg. Dat doen we ook als we lang met de auto onderweg zijn. Dan gaan we even lopen en koffie drinken. Mama stuurde een foto uit Dubai. Op de foto zag je mama en een kopje koffie. Ze zag er een beetje moe uit. Dat kwam natuurlijk omdat ze al zo lang op reis was geweest.

Ik vind het een beetje jammer dat mama weg is. Maar het is ook leuk. Want nu ben ik samen met papa en kunnen we echte mannen dingen doen. Ik denk dat we veel patat en pizza gaan eten deze week. En als ik iets graag wil, lukt dat bij papa meestal iets beter dan bij mama. Bij mama heeft het niet zo veel zin om erom te blijven vragen. Bij papa werkt dat soms best goed.

Na het eten gingen we in de auto. Ik mocht mijn nieuwe winterjas aan, want het was heel koud. En het regende ook een beetje. Maar we gingen toch naar buiten want er was een voetbalwedstrijd. En echte mannen houden van voetbal. Toen we bij de voetbalclub aankwamen, zag ik heel veel mensen die ik wel ken. Ahmed de chauffeur was er. En Steve met zijn zere arm. En Suhaib die een beetje Nederlands spreekt. En Khalil die altijd grapjes maakt. Ze zagen er wel anders uit dan normaal. Want ze waren aan het voetballen tegen een ander team en hadden echte voetbalkleren aan. Ze waren niet zo goed, want het andere team maakte allemaal doelpunten. Maar ze werden er niet verdrietig om. En ze bleven proberen om zelf ook een doelpunt te maken. Maar dat lukte niet. Ik heb vanaf de zijkant gekeken. De regen was weg, maar het waaide best heel erg. Ik was blij dat ik mijn winterjas aan had. Ik vond het een beetje zielig voor Ahmed, want hij had alleen maar een shirt en een korte broek aan. En hij is ook heel dun. Hij had het vast een beetje koud.

Daarna zijn we weer naar huis gegaan. Ik ging met de auto's spelen. En we hebben samen de apen op mijn touwladder gezet. En papa ging eten maken, want vanavond komt er visite. Ik heb geholpen om het eten klaar te maken. Vroeger maakten mannen geen eten. Toen deden alleen vrouwen dat. Maar wij zijn moderne mannen en wij kunnen het heel goed. Wij kunnen prima voor onszelf zorgen. Mama komt over een week weer terug. Het gaat best goed komen hier met papa en mij. Maar een beetje stil is het wel...

No comments:

Post a Comment