Mama ging lopend met mij naar de winkel toe. Dat is een hele klus, want ze moet dan met mijn buggy heel veel stoepen op en af. Ik zit dan steeds te schudden in mijn buggy. Soms is de stoep heel hoog en dan kom ik met een plof onderaan terecht.
Op straat is het altijd heel druk. Er rijden auto's en er lopen heel veel mensen. Ik denk dat Jordaniers niet kunnen fietsen, want ik heb nog nooit een fiets gezien. En overal zijn winkels. Grote winkels en kleine winkels. Soms staan ze op een rijtje, of soms allemaal bovenop elkaar. Dat heet een 'shopping mall' en daar zijn er heel veel van. Ik vind het leuk om met mijn buggy door de stad te rijden. Ik hoef niets te doen, mama is m'n chauffeur en ik zie ook nog een van alles. Eigenlijk heb ik best een goed leven.
Toen mama bij die soort van Blokker moest betalen, ging er iets niet goed. De mevrouw achter de kassa wilde veel te veel rekenen. Maar gelukkig is mama heel slim. Ze zei dat het niet klopte. De mevrouw kreeg het een beetje warm en dat kwam niet alleen door haar hoofddoek. Toen kwamen er een paar mannen aan en die gingen tegen mama praten. Ik verstond er niets van, alleen dat ze wel honderd keer sorry zeiden. En toen kostte het ineens een stuk minder.
Ik vond het heel slim van mama dat ze wist dat die mevrouw te veel geld wilde hebben voor de spullen. Heel misschien deed ze het wel expres, maar ik denk het niet... ik denk dat ze gewoon niet goed kon rekenen. En ze kan ook al niet fietsen. Twee dingen die mijn moeder mooi wel kan.
Toen mama de winkel uitging, liep een van die mannen nog achter haar aan. Hij gaf haar twee dweilen en twee messen. Die kreeg ze gratis omdat die mevrouw iets doms had gedaan. Mama lachte een beetje naar de man en heeft alles in mijn buggy gestopt.
En zo kwamen wij mooi samen thuis met onze boodschappen voor een goede prijs en ook nog vier cadeaus erbij. Ik ben heel trots op mijn mama.
Ha Aron,
ReplyDeleteNou, dat snap ik best dat jij trots bent op mama! Dat heeft ze ook heel knap gedaan! Je mama is een leukerd, zeg dat maar tegen haar!
Doei doei! Dikke kus van buurvrouw Sandra
Toppertjes! x
ReplyDeleteHa lieve Aron, je lijkt wel een prins die door de stad gereden wordt. Opa en oma waren ook in een land waar de mensen vreemd praten. We zeggen dan maar dat wir es nicht verstehen. Of we proberen zelf ook net zo vreemd te praten, zo van "Bitte, können wir die Rechnung bekommen" als we weer eens wat gedronken of gegeten hebben op een terrasje. Opa gaat straks foto's maken bij de tentweek. En verder lekker chillen vandaag. O ja, en vanavond het feeste van ome Arie en tante Ferdina. Doe je papa en mama de groeten bvan opa en oma? Doewie!
ReplyDelete