Iets over mijn slaapkamer

Alles bij elkaar opgeteld breng ik het grootste deel van mijn leven door in mijn slaapkamer. Daarom wil ik er iets over vertellen.

In mijn kamer staat een bed. Op mijn laken staat een giraffe. En soms een kikker. Net als in Nederland. Het bed lijkt ook wel op mijn bed in Nederland, maar het is toch anders. Verder staat er een commode. En daarnaast een emmer voor iets persoonlijks. Maar daar praat ik liever niet over, want het stinkt best wel. Ik snap nog steeds niet waarom papa en mama alles door de wc spoelen en mijn luiers wel een paar dagen in een emmer bewaren.

In mijn kamer zit een groot raam. Als ik er doorheen kijk zie ik vogels vliegen. En soms zie ik een poes buiten lopen. Maar dat is maar heel soms. Auto’s zijn er altijd. Ik zie ze en ik hoor ze. Soms kan ik ze niet zien, want aan de zijkant van het raam zit een groot touw en als papa of mama daaraan trekt, komt er een groot zwart ding naar beneden en dan wordt het pikdonker.

 Eigenlijk vind ik het wel fijn om hier te slapen. Ik slaap net zo goed als in Nederland. Het enige lastige is dat ik hier iedere morgen een heel hard geluid hoor. Het komt wel van tien kanten. Het klinkt als een man die aan het zingen is, maar eigenlijk kan hij niet  goed zingen. Deze man kan denk ik ook niet goed slapen. En daarom staat hij iedere morgen vroeg op en begint iets te zingen door zijn microfoon. Ik vind het wel jammer dat hij niet iets zingt van ‘Lees je bijbel bid elke dag‘. Dat vind ik namelijk wel een mooi liedje. Ik kan het zelfs ook in het Engels zingen. Ik weet jammer genoeg niet waar deze man woont. Anders konden we hem vragen of hij voortaan dat liedje kan zingen.