Het is oneerlijk

Ik ben nog klein, maar ik kan al heel veel. Soms gaat mama met mij zwemmen en dat gaat altijd prima. Ik mag dan van de rand in het water springen. En ik mag met mijn handen en benen in het water spartelen. Dit weekend liep dat even heel anders. Maar laat ik bij het begin beginnen.

We gingen twee dagen op vakantie. Vanuit ons huis reden we eerst naar een berg die heet Nebo. Heel lang geleden stond Mozes ook op deze berg en toen kon hij het land Israel zien. En nu kon ik het ook zien. Eerst is er een zee en daarachter ligt Israel. Mozes is toch een beetje mijn grote broer en ik vind het leuk dat ik het nu ook heb kunnen zien. Er was ook een kerk, maar daar konden we niet in. Volgens een man zijn er al acht jaar lang mensen aan het werk in de kerk. En ze zijn nog steeds niet klaar. Stel je voor, 8 jaar lang in de kerk. Ik vind 1 uur al lang.

Er liepen ook nog andere mensen op deze berg. Er was een man bij met een bijbel in zijn hand. Hij ging aan zijn mensen heel veel dingen uit die bijbel vertellen. Hij was geen dominee, maar hij had wel zo'n stem. Eerst gingen die mensen heel goed naar hem luisteren. Maar later keken ze allemaal naar mij en moesten ze om mij lachen. Ik weet niet waarom want ik was gewoon aan het rondkijken bij die kerk. Er was een groot stuk steen en daarop waren kleine steentjes geplakt in verschillende kleuren waardoor het het net op een tekening leek. Ik wilde het graag van dichtbij bekijken dus ik liep onder het touw door. Maar toen moest ik van papa direct terugkomen. Ik was daar een beetje boos om, maar de mensen van die domineegroep moesten er allemaal om lachen.

Daarna gingen we terug naar onze auto. In de auto was het heel erg warm geworden. We gingen over een kronkelweggetje rijden. Onderweg zag ik heel veel bergen en zand. En soms liepen er kamelen langs de weg. Ik was blij dat ik in de auto zat, want ik vind kamelen enge dieren. Moet je maar eens naar hun mond kijken.

Na een tijdje kwamen we aan bij de zee die we al vanaf de berg hadden zien liggen. De volgende morgen gingen we naar het strand. Het was heel mooi weer en ik wilde graag even gaan zwemmen. Papa ging eerst het water in. Hij zwom eigenlijk niet, maar bleef gewoon drijven. Net alsof hij ook een zwemband om had, maar dat was niet zo. Toen ging mama ook naar het water toe. En ik wilde natuurlijk ook mee. Maar dat mocht niet van haar. En van papa ook niet. Ze zeiden dat het gevaarlijk was en zo en dat het in mijn ogen zou prikken. Maar ik geloofde er niets van. Ik vind water in mijn ogen nooit erg. En hoe kan het nu gevaarlijk zijn als je zelfs zonder zwemband blijft drijven? Ik vond het heel erg oneerlijk dat papa en mama wel gingen zwemmen en ik niet. Ik heb er alles aan gedaan om ze op andere gedachten te brengen, maar het is niet gelukt. Toen ben ik maar in het zand gaan spelen. Ik mocht ook al niet in de zon van papa (pfff), alleen onder de parasol.

Nadat mama ook had gezwommen en ze gezegd had tegen papa dat het heel leuk was - gewoon waar ik bij was! - gingen we weer terug naar ons huis. Het was een heel groot huis met heel veel kamers. En een grote zaal om te eten. En buiten waren er twee zwembaden. Daar mocht ik gelukkig wel zwemmen en dat heb ik ook gedaan.

Om weer terug te gaan naar onze kamer, moesten we met de lift mee. Een keer stond er een andere man in de lift. Hij had een grote buik en een klein brilletje met dikke glazen, waardoor zijn ogen op knikkers leken. Hij vroeg aan mij of ik 'Russian' (dat betekent: Russisch) was. Ik snap nog steeds niet hoe hij dat kon denken. Maar toen zei papa al snel dat we uit Nederland kwamen. Toen zei die man: 'You are verrry delicious'. Nou ja zeg! Delicious betekent zoiets als 'lekker smakelijk', Dat zeg je voor een koekje of zo'n pakje appelsap met een rietje, maar toch niet tegen mij. Wat een ontzettende domme man was dat! Papa glimlachte even tegen de man, maar dat was zo'n glimlach die eigenlijk betekent dat hij helemaal niet wil lachen.

Vanmiddag gingen we weer terug naar Amman. Onderweg zijn we nog gestopt bij de Jordaan op de plek waar Jezus heel lang geleden is gedoopt. Nadat we de auto hadden geparkeerd, gingen we er met een busje heen. Er was een meneer bij die alles uitlegde aan ons. Het was er erg  warm en ik moest veel zweten. Je kunt de plek waar Jezus is gedoopt nog steeds zien. We hebben er foto's van gemaakt. Het witte kleed van Jezus zal wel vies geworden zijn bij zijn doop, want het water was heel modderig. Het liefst was ik ook even de Jordaan ingestapt. Niet om gedoopt te worden natuurlijk, want dat ben ik al, maar gewoon om af te koelen. Maar vanwege het modderige water heb ik het maar niet gedaan.

Aan de andere kant van de Jordaan waren ook mensen. Papa vertelde dat dat een ander land was. Maar er was geen vliegveld of een grens of zo. Alleen maar water. Een mevrouw riep naar ons 'is het lekker weer daar aan de overkant'? Ik denk dat die mevrouw een beetje raar in haar hoofd was, want het was bij ons natuurlijk net zo warm als bij hen. Ik heb er verder maar niets van gezegd.

Inmiddels ben ik weer thuis en kan ik mooi weer slapen in mijn eigen bed. Dat is best fijn. Hopelijk gaan we nog een keer terug naar deze zee. En heel misschien mag ik er dan wel in zwemmen.